Durf vooruit te kijken: de zorg in 2035

Jur Deitmers was één van de keynote speakers op het drukbezochte symposium Samen vindingrijk in zorg & welzijn in Hoorn, het laatste deel van het tweeluik dat werd georganiseerd door Omring en Hogeschool Inholland. Jur verloor zijn geheugen door een hersenontsteking toen hij aan Harvard studeerde. Terug in Nederland moest hij alles opnieuw leren, van wie Sinterklaas is tot eten met mes en vork. Op het podium en in zijn boek pleit hij ervoor om niet in het verleden te blijven hangen.

Jur: “Als je door de ogen van gisteren blijft kijken, zie je niet wat er morgen gebeurt. Het levert zoveel op als je onbevangen kunt kijken en open staat voor wat er op je af komt. De zorg kan daarin het verschil maken, bijvoorbeeld door de mens te zien. Niet de patiënt. Toen ik uiteindelijk in een revalidatiecentrum terechtkwam, werd mij gezegd dat ik nooit meer zou kunnen afstuderen. Een conclusie op basis van wat er gebeurd was. Inmiddels ben ik wel degelijk afgestudeerd en heb ik veel kracht geput uit die opmerking. Ga je iemand een kant op duwen, of ga je hem steunen? Als je de toekomst wilt meemaken, dan moet je helpen om hem te maken, is mijn motto.”

Maar hoe kijk je dan met die frisse blik? En hoe kan die helpen om de zorg toekomstbestendig te maken? Robin Bremekamp, bestuurder van Omring: “Wij geloven dat technologie écht nodig is om de zorg toegankelijk en betaalbaar te houden. Maar dat kunnen wij niet alleen, daar hebben we partners als Inholland en Vonk bij nodig. Daarom ben ik blij dat er hier vandaag zoveel docenten en studenten aanwezig zijn.”

Johnny Reuvers, clusterdirecteur Nursing bij Inholland, vult aan: “Onze studenten zijn de toekomst, zij moeten het gaan doen. Natuurlijk is technologie belangrijk, maar we hebben vooral mensen nodig om de zorg beter te maken. De instroom van studenten zorg en welzijn loopt terug. Dat is een grote uitdaging voor ons als onderwijsinstelling, maar ook voor de maatschappij. Daarom ben ik heel blij dat we hier vandaag praten over hoe de zorg eruit ziet in 2035 en welke plek technologie, innovatie én menselijk contact daarin krijgen.”

Wat vragen die ontwikkelingen van de zorgprofessional van morgen? Keynote speaker Henk Herman Nap is programmaleider digitale zorg bij Vilans. In zijn visie moet technologie zorgen voor verbinding, niet voor vervreemding. Nap: “Innovatie en technologie kunnen bijdragen aan zelfstandigheid en kwaliteit van leven. Maar dan is het wel belangrijk dat je die innovaties samen met de mensen uit de praktijk ontwikkelt en ook de belemmeringen onderzoekt. Neem bijvoorbeeld spraakrapportage. Die is ontwikkeld om de administratiedruk te verlagen en wordt inmiddels op een aantal plekken gebruikt. Onderzoek laat zien dat het drie keer sneller is dan de gebruikelijke methode en dat de foutmarge heel laag ligt. Dat is fijn. Mensen moeten er even aan wennen, maar naar mate je het meer gebruikt, gaat dat steeds gemakkelijker. Er zijn echter ook belemmeringen; een aantal mensen vindt het ongemakkelijk om hardop tegen een apparaat te praten. Dat is belangrijk om te weten bij de implementatie van zo’n systeem. Mijn boodschap is vooral: wees realistisch en hoopvol in je digitale enthousiasme.”

Marije Holstege is bijzonder lector Geriatrische revalidatie. Zij staat tijdens het symposium op de informatiemarkt en geeft een break out-sessie om studenten en docenten te vertellen over haar werk en vooral over hoe belangrijk het is om kennis te delen. Marije: “Nieuwe ideeën ontstaan niet alleen, die maken we samen. Daarom is Inholland bijvoorbeeld aangesloten bij Medical Delta, een transdisciplinair samenwerkingsverband met meer dan duizend deelnemers. Ook de samenwerkingen met het beroepsonderwijs van Talland en Vonk dragen hier aan bij. Samen maak je betere plannen. Studenten zijn daarin belangrijk omdat zij een frisse kijk hebben en onze blik verruimen.”

Kennisdelen stond ook centraal in de andere drukbezochte break out-sessies in Hoorn. Studenten, docenten en zorgmedewerkers laafden zich aan alle informatie over het implementeren van zorgtechnologie, leren in de zorg, het belang van ambassadeurs en bijvoorbeeld de laatste innovaties op het gebied van robotica. Hoewel een aantal studenten verplicht naar het symposium moest, zijn zij toch enthousiast over wat ze deze middag meekrijgen. Vooral het verhaal van Jur Deitmers zet hen aan het denken: “Ik begrijp wel wat hij zegt over de toekomst. Het is heel moeilijk om je voor te stellen hoe het is als je geen verleden meer kent. Maar het kan wel helpen om op een andere manier naar de toekomst te kijken. Ik ga dat ook maar eens proberen”, aldus één van hen.