Al bijna vijftig jaar komt mevrouw Van der Meer-Langeveld (92) in Omringlocatie Hollewal in Den Burg op Texel. Eerst als vrijwilligster en nu woont ze er zelf. Haar verhaal is er eentje voor in het boekje.
Geboren en getogen op Texel begon mevrouw Van der Meer-Langeveld rond 1975 met vrijwilligerswerk in Hollewal. ‘Ik speelde heel graag piano. Toen ik vroeger op les zat en ik het liedje voor de week erop mee naar huis kreeg, kende ik het al voor ik thuis was. Ik speel altijd alles uit mijn hoofd en heb er altijd heel veel plezier aan beleefd.’
Van vrijwilligster naar bewoonster
Het is dus niet zo vreemd dat mevrouw Van der Meer-Langeveld zich aanmeldde als vrijwilligster bij Hollewal om wekelijks voor de bewoners piano te spelen. Trouw elke week kwam zij bekende nummers als Kleine café aan de haven en Droomland spelen en werd er uit volle borst meegezongen. In 2010 heeft ze daar zelfs een lintje van Koningin Beatrix voor gekregen!
In 2020 ging het minder goed met haar gezondheid. Ze woonde nog altijd zelfstandig, maar kon eigenlijk niet meer zonder hulp. ‘Ik zag mijn moeder achteruitgaan. Ik moest haar de laatste dagen helpen met naar bed gaan en maakte mij zorgen als ik niet bij haar was’, vertelt haar zoon Werner. ‘Ze raakte ook steeds verwarder door toename aan pijnmedicatie; zelfstandig wonen was eigenlijk niet verantwoord meer. Gelukkig kwam er een plekje vrij in Hollewal. Wat er toen gebeurde is echt wonderlijk’, zegt Werner.
Bekende omgeving
Mevrouw Van der Meer-Langeveld kwam in Hollewal en ze knapte direct zienderogen op. Ze kreeg de zorg die ze nodig had en er was natuurlijk heel veel herkenbaarheid voor haar. Ze kwam er tenslotte al zo veel jaar. ‘Ze kwam weer helemaal bij. Dat was bijzonder om te zien. En het leuke van Hollewal; ook haar wekelijkse pianosessie werd direct weer in ere hersteld. Nu speelde ze alleen als bewoonster in plaats van als vrijwilligster. Maar dat is zowel voor de bewoners als mijn moeder echt geruststellend; oude patronen op kunnen pakken’, vertelt Werner.
‘Ik vind het heel fijn dat ik hier nu kan wonen. Ik speel nog steeds elke week met veel plezier en ook als er een medebewoner overlijdt, bewijs ik die een laatste eer door zijn of haar favoriete nummer te spelen. Daarnaast is het nooit saai hier. Als ik de deur van mijn kamer openzet, komt er altijd wel even iemand buurten; heel gezellig!’, vertelt mevrouw Van der Meer-Langeveld.
Verzorging
Daarnaast zorgt de 92-jarige bewoonster ook een beetje voor haar medebewoners. ‘En het personeel vindt het ook gezellig dat ze een bewoner hebben waar ze mee kunnen babbelen en die ook nog wel eens helpt, door bijvoorbeeld een praatje te maken met een medebewoner’, vult haar zoon aan. ‘Ook hier zijn alle handen aan het bed heel hard nodig en is het een uitdaging om dat rond te krijgen…’
‘Als familie zijn wij het verpleeghuis en het personeel enorm dankbaar. Toen zij nog zelfstandig woonde, maakte wij ons best zorgen; ik heb haar namelijk al twee keer van de grond moeten helpen omdat ze gevallen was. Nu zit ze in een rolstoel en wordt ze dagelijks geholpen met naar bed gaan. Soms moet ze even wachten, maar het is zowel voor haar als voor ons echt een opluchting dat ze in een veilige omgeving zit met de goede zorg’, aldus zoon Werner.
Omringlocatie Hollewal
Bent u geïnteresseerd of wilt u meer informatie ontvangen over locatie Hollewal? Klik dan op onderstaande button.
