Laat ons jouw grootste wens weten. Die oproep plaatsten we in het vorige magazine. Janny Bos (59) stuurde een bijzondere wens in: zij wilde haar angst voor paardrijden overwinnen. Omring trakteerde haar op een les en een buitenrit. “Best even spannend, zo’n groot dier.”
Het groen en de bloesem vanaf een paardenrug: genieten!
Als 11-jarig meisje werd Janny Bos plompverloren op een groot zwart paard gezet door haar neef. Het dier schrok, gooide het hoofd omhoog en trappelde met zijn benen. Er gebeurde gelukkig niets, maar sinds die dag durft Janny niet meer te rijden. “Ik herinner me dat ik door elkaar werd geschud en dat mijn neef me van het dier aftrok. Er was paniek. Dat heeft me niet meer losgelaten.” Ooit probeer ik het nog wel een keer, dacht ze. Maar steeds stelde ze het uit. Maar liefst 48 jaar lang. “Tot ik de oproep van Omring zag. Ik had alleen niet verwacht dat mijn wens echt zou worden uitgekozen."
Hoge hartslag
Janny meldt zich op manege De Eenhoorn in Hoorn voor een wenles, die voorafgaat aan de buitenrit. “Ik heb speciaal paard-rijkleding, schoenen en een cap besteld. Nu ik ga, wil ik het ook in stijl doen. Ik heb online gekeken hoe ik moet zitten en waar ik op moet letten bij mijn eerste les. Ik ben graag goed voorbereid.” Paard Enzo staat gezadeld klaar. “Best even spannend, zo’n groot dier.” Het opstijgen vraagt om enige lenigheid, maar Janny doet het direct goed. Het scheelt dat ze yogalessen volgt. Heel even voelt ze haar hart 130 slagen per minuut maken, maar ook hier helpen de ademhalingsoefeningen van de yoga. “Ik sprak mezelf toe en zorgde ervoor dat ik rustig werd.”
Wat een vrijheid
De schouders naar achter, rustig in- en uitademen, de handen losjes aan de teugel: Janny doet het volgens instructrice Floss prima. “Ze gaf een compliment over mijn rechte houding en ik leerde het paard zelf halt houden. Ook sturen was eenvoudig. Door zelf in de richting te kijken voelde Enzo aan mijn lichaam welke kant hij op moest.” Een klein drafje ging haar ook goed af. “Een beetje eng, maar niet met hoofdletters”, besluit Janny, en bovenal: “Ja, nu wil ik natuurlijk nóg een les. Maar eerst die buitenrit nog.” En ook die gaat goed, op een zonnige vrijdagmiddag. Paard Enzo heeft er ook zin in na een lange winter binnen. Voor Janny is het weer éven wennen. “Ik heb er nog maar een half uur opgezeten en nu al naar buiten. Maar wat voelde ik een vrijheid met dat mooie weer, het
groen en alle bloesem om me heen vanaf een paardenrug. Zo mooi. Als ik het paardrijden nou ooit zó onder de knie heb dat ik kan rijden in het bos of op het strand, dat is echt genieten.” Janny noemt zichzelf een laatbloeier. “Maar ik vind ook: je bent nooit te oud om iets op te pakken. Ik vraag voor mijn zestigste verjaardag deze zomer paardrijlessen. Ik ga het gewoon doen.”
