Iedereen is er gek op: lente! Hoe beleefde je dit vroeger? Doen we dit tegenwoordig anders? We vroegen het drie generaties dames uit één familie. Van grote schoonmaak tot klein geluk: alles komt aan bod.
Sinds Klaske op haar zestigste is gestopt met werken, brengt zij de maanden april, mei en juni door op Texel. Samen met haar man. “Caravan achter de auto, fietsen mee en gaan! De camping is eenvoudig. Het gaat ons om de natuur, het wandelen en fietsen. Dat houdt ons fit. Leuke dorpen, bos, strand: het voorjaar is er prachtig.”
Klaske (73):
“Lekker wandelen en fietsen, dat houdt ons fit!”
Het voorjaar is voor deze dames hét seizoen voor high teas. Yvanca vindt het zelfs leuker dan uit eten gaan. Nu de horeca gesloten is, haalt zij het lekkers gewoon af met haar vriendinnen. “We proberen zoveel mogelijk high teas in West Friesland uit. Zo steunen we ook de restaurants een beetje!”
EIGEN LENTETRADITIE
Kleindochter Yvanca (20) weet er alles van. Zij logeert al dertien meivakanties bij opa en oma op de camping. “Tegenwoordig niet meer de hele week, maar zéker een paar nachtjes! Samen met mijn vriend, in de voortent. Ik denk dat het ongeluk brengt als ik onze lentetraditie verbreek, haha.” Dochter Mirjam (47) helpt haar ouders met het opzetten van de voortent. Ook zij kan niet wachten tot de temperatuur weer oploopt. “Zodra ik lekker buiten kan zitten, al is het met een jas aan, dan begint voor mij de lente. Als je de eerste warme zonnestralen voelt, zie je vanzelf ook de bloemetjes, ruik je het gras, hoor je de vogels. Heerlijk!”
SCHOONMAKEN EN OPRUIMEN
“Ik zet dan ook alle ramen lekker open”, reageert Klaske. “En ik ga opruimen. Ja, ik denk wel dat er zoiets als voorjaarsschoonmaak bestaat.” Mirjam moet lachen. “Dat doet me denken aan de sierkussens op onze bank. Vroeger had ik twee setjes: warmrood voor de winter en frisgroen voor de zomer.” Yvanca lacht mee. “Blij dat die het huis uit zijn!” Yvanca heeft een eigen lenteritueel. “Ik trek al mijn kleren uit de kast en sorteer ze. Winterkleding verdwijnt achter in de kast, alles wat vrolijk en luchtig is leg ik vooraan.” Mirjam vult haar dochter aan: “Ehm, je vergeet het inventariseren…” Yvanca: “O ja: checken wat ik nog mis. Er ontbreekt nooit iets hoor, maar het is ook nooit compleet!”
OOG VOOR KLEINE DINGEN
Dan de hamvraag: beleven we de lente tegenwoordig anders dan vroeger? Klaske, 73 lentes jong, denkt van wel. “Niet door de tijd waarin we leven, maar door leeftijd. Als je druk bent met studie, werk of kinderen, dan gaan de jaargetijden sneller langs je heen. Nu die zaken zijn verdwenen, heb ik meer oog voor kleine dingen. Sneeuwklokjes bijvoorbeeld.” Is dit onbedoeld een wijze raad voor kleinkind Yvanca? “Mijn oma en vader wezen mij al van jongs af aan op bloemen en vogeltjes”, reageert ze enthousiast. “En uit mijn raam zie ik elk voorjaar hoe twee bomen tot bloei komen. De soortnamen weet ik niet precies, maar ze zijn super mooi.” “Japanse kers en meidoorn”, vult Mirjam aan. “Hulplijntje, hoor”, knipoogt ze met de telefoon in haar hand. Over klein geluk gesproken: de high tea-koekjes en lekkere drankjes wachten. Dat Klaske anderhalve meter afstand moet houden, maakt de dames niets uit. Ze zijn samen. Ze zijn gezond. En… het voorjaar komt eraan.
